بررسی عوامل موثر بر ظرفیت حمل فلوتاسیون ستونی سولفیدهای مس در مقیاس آزمایشگاهی

ظرفیت حمل(Ca) یکی از پارامترهای لازم در طراحی و بزرگ مقیاس کردن ستون‌های فلوتاسیون است که بر اساس جرم جامد کنسانتره به ازای واحد زمان در واحدی از سطح مقطع ستون تعیین می‌شود. مدل‌های تخمین ظرفیت حمل حباب برای یک فرآیند فلوتاسیون، به طور معمول با استفاده از یک بیان تجربی مبتنی بر اندازه و دانسیته ذرات کانی قابل شناور با درنظر گرفتن چندین فرض در دامنه محدودی از داده‌ها حاصل می‌شود. در تعیین ظرفیت حمل بایستی تأثیر متغیرهای عملیاتی نظیر ابعاد ذرات، نرخ جامد پالپ، قطر حباب، نرخ جریان هوا، محتوای جامد پالپ، مقدار کف‌ساز و ارتفاع کف در نظر گرفته شود. در این مطالعه، تأثیر این عوامل بر ظرفیت حمل حباب‌ها در فلوتاسیون ستونی مورد بررسی قرار گرفت. نمونه مورد استفاده در این مطالعه از کنسانتره مدار رافر واحد فلوتاسیون مس سونگون تهیه شد. نتایج نشان داد که با افزایش نرخ جریان پالپ تا cm/s 4/1، با راه‌یابی بیشتر ذرات جامد به ستون سطح بیشتری از حباب ها پوشیده شده و Ca افزایشی می‌یابد ولی در در نرخ‌های بالاتر ظرفیت حمل کاهش می‌یابد. در سرعت‌های پایین پالپ ورودی، افزایش میزان کف ساز منجر به ظرفیت حمل بالاتر شد ولی در نرخ‌های پالپ بالاتر از cm/s 2/1، حداکثر ظرفیت حمل (g/min.cm2 54/2) در غلظت کف ساز ppm 45 به دست آمد. با کاهش ارتفاع کف و افزایش درصد جامد (تا 30 درصد)، Ca افزایش یافت. همچنین نتایج بررسی آزمایش‌ها با ذرات با دانه‌بندی مختلف نشان داد که پالپ ورودی با ابعاد 63-44 میکرون از بالاترین ظرفیت حمل برخوردار است.